ما حبسیم توی این دنیا
مثل اینکه یکی چنتا ربات با هوش مصنوعی فوق العاده ساخته
براشون یه فضای مجازی و درکی واقعی از این فضای مجازی قرار داده
و بهمون این باور رو القا کرده که واقعیت همینه
توی کالبدهای به شکل انسان حبس شدیم و از حقیقت دورتر میشیم
بچگیاتون خونه ی اسباب بازی داشتید؟
این داستان تقریبا شبیه همونه
عروسکهای داخل خونه ی اسباب بازی تفکر خودشونو نسبت به موقعیتشون دارن
ما رو نمیبینن و تصور میکنن دنیاشون محدود به اون خونه کوچیکه
حتی فکر میکنن خودشون حرکت میکنن درحالی که این ما هستیم که تصمیم میگیریم چیکار کنن
تاحالا شده با کالبدتون احساس غریبگی داشته باشید؟
مثل یه روحی که کالبد خودشو پس میزنه
اگه ما این نباشیم چی؟
اگه یه تصور باشیم؟
اگه فقط یه هولوگرام باشیم؟
حتی اگه واقعا نباشیم؟
مثلا درحال حاضر این حرف ها برای من نباشه
یکی دیگه میخواد بنویسمشون
یکی که توی بعد بالاتری نسبت به من قرار داره
شده تصور کنین جای یکی دیگه هستین؟
قطعا توی خوابتون اتفاق افتاده
اگه واقعا جای یکی دیگه باشیم چی؟
اگه خواب ها واقعی باشن و ما رویا باشیم چی؟
نیازی نیست حتما جواب بدید
هیچکس برای این سوال ها جواب قانع کننده ای نداره
نوشتم تا بگم بیاین یه مقدار از دور و از لحاظ علمی به این زندگی نگاه کنیم
پیروز باشید :)
- ۳ نظر
- ۲۷ تیر ۹۶ ، ۱۸:۱۸