![زندگیِ یه دانشجوی [ ۹۶ ] :))](http://bayanbox.ir/view/8370762347031935448/CYMERA-20160824-204311.jpg)
دیگه بسه راه رفتن
آزادم
بال دارم
جام بالاست من ...
من واسه اینکار زاده شدم
من اینبار آماده شدم ... :) ❤💪
فردا شب نتایج میاد !
و ماااا خیلی ذوق داریم، نمیدونم چرا!
دفترچه انتخاب رشته رو نگاه کردم
ظرفیت قبولیا رفته بالا!
بقیه توضیحات توی اسکرینا هست!
هندسه یجوریه :|
به قول رفقا "ناچومه" :)))
البته هندسه تحلیلی باز بهتره
هندسه خودش خوبه ها!
این مسئله هاش رو مخه :|
ولی حس میکنم هرچی بیشتر کار میکنم داره بهتر میشه 🤔
که البته پیشرفتش به اندازه شیمی نیست :|
با سرعتی بس لاک‌پشتی می‌خزد :|
حالا دیگه ببینیم تهش چی میشه ..!
بعضی وقتا، توی اوج ناراحتیت یهو یکی، یهویی، از وسط آسمون پیداش میشه و کاری باهات میکنه و انرژی‌ای بهت منتقل میکنه که فکر میکردی هیچوقت به دست نمیاری
دبیر دیفرانسیلمون، آقای دکتر "د."
دبیری که متفاوت از بقیه فکر میکنه و رفتار میکنه
دوست داره دانش‌آموزا مدام سوال بپرسن، اشکال داشته باشن، راه‌حل‌های نو بدن
و جایزه‌ای که میده، یه کتابه!
امروز دومین جلسه دیفرانسیل بود
جلسه پیش گفته بود کتاب هدیه میده و منم تا اسم کتاب اومد ذوق کردم و میخواستم هرطور شده بگیرم
اما این جلسه ..
بعد از چن روز اعصاب خردی، گیر دادنای خانواده، هی بگن درس درس درس، بگن بخون بخون بخون، نه که نخونم .. ولی وقتی انقد میگن آدم حس میکنه تلاشی نمیکنه، باعث میشن حس کنم دارم درجا میزنم .. توی این چند روز بدجور اعتماد به نفسمو از دست دادم، حس کردم واقعا نمیشه ..
مخصوصا امروز که از صبح اعصابم بهم ریخته بود و از حرفای دبیرِ شیمی که زنگ اول داشتیم خیلی سر در نیاوردم و فکرم روی کنکور بود، روی قلمچی، ساعت مطالعه هام، اینکه " چرا هی نمیشه ..؟ "
سر کلاس دیفرانسیل به خاطر نزدیک بودن به کولر ردیف آخر نشستم، همراه دوستم
آقای "دال" دوتا برگه داد تا حل کنیم همراه کلاس
طبق معمول شاگرد اولای کلاس مدام هی جوابا رو میگفتن و سر و صداشون بلند بود ..! منم یکی در میون یا حل میکردم یا بلد نبودم، وقتی هم میدیدم اونا همه‌ی سوالا رو دارن جواب میدن اعتماد به نفسم به شدت پایین میومد ..
دیگه داشتم از خودم، کارام، تلاشام ناامید میشدم ..
ولی اشکالامو میپرسیدم، مدام سوال میپرسیدم و خودم دوباره حلشون میکردم
آخرِ کلاس آقای "دال" یه معمای بازی و ریاضی گفت
بچه ها همه داشتن نظر میدادن و صداها بلند بود، نفهمیدم کسی جواب درستو گفت یا نه. ولی فکر کنم گفتن، چون بحثِ جایزه و همون کتاب بود! ولی من سکوت کرده بودم، فقط داشتم به مسئله فکر میکردم؛ و چون حالم هم خیلی خوب نبود به خاطر اتفاقات .. کلا سکوت بودم، آدمی که ناراحته سکوت میکنه!
زنگ آخر خورد و آقای "دال" قبل از اینکه بره بیرون گفت امروز که کتاب نمیدم بهتون، ولی انتخاب کردم که به کی بدم! منم میدونستم مطلقا منظورش من نیستم چون نه تنها واسه سوال حل کردن پیشتاز نبودم بلکه مدام اشکال میپرسیدم!
از کلاس که رفت بیرون من همچنان روی صندلیم بودم و داشتم به کلِ مسیرم فکر میکردم .. تا اینکه بچه ها هم رفتن و کلاس خالی شد
وسایلمو جمع کردم و از کلاس زدم بیرون دیدم اونورتر وایساده، اصلا فکر نکردم واسه چی اونجاس که نزدیکش شدم تا خسته نباشید و خداحافظ بگم
دیدم یه کتابِ "تحلیلی و جبرخطی" گرفت طرفم ! گفتم ممنون ولی برای چی؟ گفت تا آخر تابستون بخونش، دیگه هیچی نگفت و منم تشکر کردمو رفتم
راستش خیلی خوشحال بودم! چون حس کردم یکی باورم کرده! نمیدونم چرا کتابو داد به من! اینهمه دانش‌آموز! داد به من!
نزدیک بود گریه کنم .. نه به خاطر کتاب، بلکه به خاطر اینکه موقع ناامیدیام یکی رسید که باورم کرد، یکی رسید که باعث شد اعتمادبه‌نفسم از بین نره و همچنان خودمو باور داشته باشم
احساس میکنم خدا خیلی دوسم داره! که آقای "دال" رو فرستاده تا بازم بهم بفهمونه نباید ناامید شم، خیلی جاها بهم فهمونده ..
شاید آقای "دال" خودش نفهمیده باشه، ولی با کاری که کرد باعث شد تا بازهم بخوام تلاش کنم و راهمو برم، و امیدو باورم رو همواره داشته باشم ..
توی مسیر که از سالنِ مدرسه میومدم بیرون سعی کردم لبخندم رو مخفی کنم!
قبلش دوس داشتم "اگه" کتاب بهم رسید همه‌ی کلاس بفهمن! ولی وقتی اون کتابو داشتم دلم نمیخواست هیشکی بدونه، گذاشتمش توی کیفم و فقط یکی از دوستام فهمید
مثلِ داستانِ زندگیمون، وقتی موفقیتای الکی و کوچیک داریم دوست داریم همه بفهمن
ولی وقتی واقعا معنی موفقیتمونو درک کنیم .. دیگه برامون مهم نیست کی میفهمه
دیشب فیلمِ "اِدیِ عقاب" میدیدم، پسری که اولِ مسابقه‌ی المپیک بود میگفت شاید اول باشم، ولی اصلا رضایت ندارم چون بهترینِ خودمو انجام ندادم، وقتی بهترینِ خودتو انجام بدی حتی اگه آخرم باشی، باز خوشحالی چون بهترینِ خودتو به نمایش گذاشتی!
پس من .. سعی میکنم بهترینِ خودمو نشون بدم، و نگران نتیجه‌م نباشم .. میشه!
به قول ش.ش. که بهم گفت: " اگه تو نتونی پس کی بتونه!! "
توی مسیرِ خونه کتابشو باز کردم ببینم چیزی توش نوشته یا نه
حس میکنم به خاطر صفحه‌ی اولِ این کتاب، بهم داده!
متن صفحه‌ی اول:
زندگی حرکت است و صعود.
زندگی تسلیم است و ایثار.
کارهایی درست و در زمانی مناسب،
شهامت آغاز، آگاهی و ایمان به قِداست ثانیه ها،
تنها چیزی‌ست که به آن نیازمندی.
آنگاه نو خواهی شد،
که کهنه را سراسر رها کنی،
نباید در همانی که بوده‌ای، بمانی،
همیشه راه دیگری به سوی آگاهی پیش روی توست.
بِروی، ببال و دگرگون شو.
نیرویی که بدان نیازمندی از ژرفا به سطح می‌جوشد،
به خودآگاهی می‌پیوندد و دگر گونه‌ات میکند.
تازگی را بجوی.
به توانایی‌هایت تکیه کن.
بی‌پرواییِ خود را نشان بده.
دگرسانی را بپذیر.
حق خود را باور بدار،
تا از آن تو گردد ...
نمیزارن! نمیزارن عادت کنیم!
تازه داشتم به این که صبحا برم کتابخونه تا شب و درس بخونم عادت میکردم
حالا باید بریم مدرسه!
عادت کردم صبحا درس بخونم
الان باید عادت کنم شباهم بخونم! میشه!!؟ باید بشه !!
مرداد خیلی شلوغ میشه سرم
هم باید سوم مرور کنم برای قلمچی
هم دومو طبق برنامم بخونم
هم مدرسه درسای سال چهارمو درس میده باید بخونم
هَی وای من ..!
احساس میکنیم داریم میفتیم روی غلطک!
ینی از فردا دیگه واقعنی توی کنکوریم و سرمون گرمه ..!
آزمونِ بدی نبود
یه مقدار وقت کم آوردم
سر و صدا و رفت‌و‌آمدای داخلِ حوزه و دیر شروع کردنِ آزمون و بی‌برنامگی پشتیبانا و صدای آژیرِ ماشینِ پشت پنجره و گرمای مفرط رو فاکتور بگیریم، حوزه‌ی خوبی داریم!!!
این آزمون واسم جالب بود
چون یه سری سوالایی داشت که میشد حل کرد، با دانش قبلی و ترکیب اطلاعات
ولی نشد، به دلیل کمبود وقت و عجله و فشارِ سوالات پشت سرهم ..
از ۶۰تا سوالِ ریاضی شاید فقط ۵تاش جدید بود، بقیشو میشد حل کرد منتها وقت و سرعت و حواس‌پرتی رو در نظر بگیریم مقدار سوالات درست کم میشه ..
البته برای آزمونای بعدی باید بهبود بخشید ..
* کار مثبتی که دوست داشتم این بود که از اختصاصیا شروع کردم، خب مغز آدم ۲ساعتِ اول فعالتره پس بهتره با اختصاصیا به کار گرفته بشه تا عمومیا به عنوان زنگِ تفریح آخرِکار بمونه، مخصوصا برای من که توجه خاصی به عمومیا ندارم!
* یه کارِ مثبت دیگه تحلیلِ آزمون بود، اینکه فهمیدم اصولا کجاها بی‌دقتی دارم و کجاها رو باید از دانش قبلیم استفاده کنم
- کمبود وقت! سرِ جبر ۵دقیقه و سرِ فیزیک۳ ۵ دقیقه اضافه گزاشتم. دینی رو نزدم و ۵دقیقه که اضافه اومد گزاشتم سرِ فیزیک۳ مجددا. اگه قرار بود دینی رو بزنم وقت کم میومد!
- فکر نمیکردم عمومیا انقد بد بشه که ۷۰۰۰ شدنِِ اختصاصیام بیاد پایین ..
- شکست عشقی که خوردم این بود که دوتا ترجمه عربی و دوتا قرابت ادبیات رو غلط زدم، خب دوسشون دارم! ترجمه و قرابتم خوبه، حیفم میاد غلط بشه!
! حتما حتما عربی بیشتر کار بشه
! حفظیات ادبیات رو یه نگاه کوچولو بنداز
! دینی .. نمیدونم کامل کنار بزارم یا نه، ولی حداقل مرور کوتاه کنم که تا جمع‌بندی یادم نره
! زبان هم که هیچی، فقط لغات! یادم نره!
اینم درصدا :
حسابان : ۲۳ :||
ریاضی۲ : ۳۰ (انتظار بیشتری داشتم)
هندسه۲ : ۴۷
جبر : ۴۳
هندسه۱ : ۹۰
آمار : ۹۰
فیزیک۳ : ۷۰
فیزیک۲ : ۵۳
شیمی۳ : ۴۷
شیمی۲ : ۵۷
شیمی۲-گواه : ۹۰
ادبیات : ۳۳
زبان فارسی : ۲۳
ادبیات منتخب کنکور : ۳۰
عربی۳ : ۴۰
عربی منتخب کنکور : ۵۰
زبان۳ : ۷۰
زبان منتخب کنکور : ۷۷
خب فردا آزمونه
به همه‌ی مبحثا رسیدم و خیالم راحته، مخصوصا از سالِ دوم!
دینی و حفظیاتِ ادبیات رو حذف کردم، نمیزنم. میزارم برای دوران جمع بندی
برای عمومیا یه سری سوال میاد از کنکورای سالای پیش
فردا از کنکورای هنر میاد
هنرِ۹۴ و ۹۳ رو کار کردم بد نبود
زیاد تمرکزم روی عمومیا نیس
فقط عربی و ادبیات همونقدر که توی برناممه
برای اختصاصیا هندسه ۲ رو حذف کردم، حذف که نه ولی زیاد براش کار نکردم، چندشم میشه! ولی خب بالاخره باید کار کنم، کنار نمیزارم
عددای اتمی شیمی۲ رو حفظ نکردم، نامردیه! زیادن!
فصل۱ حسابان و فصل۱ شیمی۳ حس میکنم یادم رفته، البته کاذبه :|
کلمه های عربی و زبان رو هم باید یه نگاه کوچیک روش بندازم
* کلا انتظارم از ریاضی۲، فیزیک۲، آمار، جبر، هندسه۱، فیزیک۳، زبان ~~> بالای ۵۰ شایدم بالای ۷۰
* عربی و ادبیات ۵۰هم بشه راضیم، خب همه‌ی مباحث جزو برنامم نبوده!
* حسابان و شیمی۳، اممم فک کنم ۶۰ ۶۵ اینا بشم خوبه؛ اخه همیشه مشکل داشتم!
دیگه فک کنم درسی نموند! برام دعا کنید! تراز که واسم مهم نیست
صرفا میخوام درصد درسایی که کار کردم به اندازه تلاشم باشه
خدافس!!
